Een winter vol verhalen
Hoofdstuk 1
Er was eens, op een knaloranje plek in het hart van Lelystad, een theater dat bol stond van de verhalen. Op een koude decemberavond, toen de sneeuw zachtjes viel op het theaterplein, wachtte binnen het vriendelijk personeel van AGORA op de vele geweldige theaterfans die hen zou komen bezoeken tijdens de koude wintermaanden.
Hoog boven de wolken, tussen de bergen van het Noorden, zwaait een jonge god met zijn hamer. Thor, zoon van Odin, raast als de storm zelf door de lucht. Aan zijn zijde: Loki, de vurige vriend die meer grappen kent dan goed voor hem is. In een dans van bliksem, ritme en kracht ontmoeten muziek en beweging elkaar — het Balletorkest dondert, de dansers van ISH vliegen en zelfs de goden houden hun adem in.
Verderop, in een knusse herberg vol lichtjes en gelach, klinken vrolijke stemmen en stampende voeten. Vier mannen – troubadours uit Kilkenny – tillen hun pint omhoog en zingen alsof de avond eeuwig mag duren. Hun melodieën over liefde en verlies dansen als golfjes over de oceaan.
Op het zelfde moment rijdt in een klein Italiaans autootje de avontuurlijke Rosa richting Portugal. In een wereld die steeds sneller draait is ze op zoek naar zichzelf en vraagt zich af: ”Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? “
Ze rijdt lands een vrolijke boerderij, waar Fien & Teun staan te trappelen van plezier. Het is bijna 5 december en de geur van pepernoten hangt in de stal. De dag na de intocht van Sinterklaas zal de goedheiligman de boerderij een bezoekje brengen en dat vinden het leukste boertje en boerinnetje van het land reuze spannend.
Hoofdstuk 2
De avond was gevallen. Ergens diep in het Larserbos stond een duo dat met prachtige muziek en humor ons een verhaal wil vertellen. Een verhaal dat je aan het denken zet.
Cor Burger en Robbert Koekoek zijn twee reizigers met een missie: de wereld mooier achterlaten dan ze haar vonden. Ze zingen over hoop, over verantwoordelijkheid en over lachen terwijl je nadenkt.
Dan, uit het donker, klinkt een stem. Warm als de zon in Memphis, krachtig als een herinnering die weigert te vervagen. Bouke stapt naar voren. Hij zingt bekende en minder bekende songs van Elvis. En plotseling, heel even, is het alsof je The King zelf hoort. De hele zaal siddert van herkenning.
Na afloop verschijnt daar een man met een bel op zijn muts en een vonk in zijn ogen. Het is de hofnar Steven Brunswijk. Wat een lef heeft die man. Hij zegt wat hij denkt en wat niemand anders durft. Hij speelt met stiltes en houdt je een spiegel voor. Elke grap die hij maakt is nieuw en elke minuut dat hij speelt is uniek.
Dan staan we plotseling in het tijdperk 1964 - 1974. De eerste gitaarakkoorden glijden door de lucht als zonnestralen door een oud gordijn. Timebox verrast iedereen met de ruige beats van Q65, The Golden Earrings en The Outsiders tot de harmonieuze melodieën van Ro-d-Ys, Sandy Coast en Earth & Fire. Tien jaar muziekgeschiedenis rolt voorbij als een film op vinyl. En daarna werd het stil. De echo van de dit iconische tijdperk blijft nog even hangen — als een warme trilling in de winterlucht.
Hoofdstuk 3
Een nieuwe dag begint. Ergens in de verte klinkt gelach. Hanne en Chris zijn met allemaal andere leuke kinderen bij de Jeugdstorm, een vrolijk kamp voor kinderen waar je elke zomer naartoe gaat om te leren vissen, houthakken en andere kinderen te leren kennen.
Eus (Özcan Akyol) neemt het allemaal in zich op en denkt terug aan zijn jeugd, aan de weg van de arbeidersklasse naar een nieuw hoopvoller bestaan. Met humor en scherpte vertelt hij over de obstakels, inzichten en kansen die hij tegenkwam op zijn weg naar een nieuw bestaan.
Plotseling betreden drie vrouwen het podium. Willemijn, Gaia en Renée stralen als sterren die elkaar eindelijk gevonden hadden. Hun stemmen dragen de echo’s van diva’s en dromen: Whitney’s kracht, Céline’s hart en Madonna’s lef. Ze zingen over verlies en veerkracht, over grote liefdes en stille overwinningen. Tussen de liederen door delen ze verhalen over hun eigen leven — eerlijk, warm en soms ronduit hilarisch.
Na de Leading Ladies komt Ayoub op. Geen grootse entree, geen maskers, alleen een gitaar, een piano en zijn bijzondere verhalen. Hij vertelt over zijn moeder, over eten dat troost bied. En over vogels die bleven zingen, zelfs als het leven even stilviel. Zijn voorstelling voelt als een warme deken met rafels van humor en hoop. Waarna iedereen na een heerlijke dag vol verhalen weer huiswaarts gaat.
Hoofdstuk 4
De volgende dag schrikt iedereen wakker van een drumfanfare, vijftig muzikale krijgers marcheren door de stad. Hun uniformen glanzen, het koper blinkt en zodra de eerste toon klinkt, vult de zaal zich met discipline, trots en pure harmonie. Onder leiding van kapitein Alfred Willering brengt het Fanfare Korps Nationale Reserve niet alleen marsen, maar verhalen van eer en verbondenheid.
Heel lang gelden, in de 18e eeuw, toen de kaarsen nog in de kristallen kroonluchters stonden, vulde de fluit van koning Frederik de Grote de zalen met goudklank. Hij speelde niet alleen voor zijn gasten, maar voor zijn ziel. En nu, eeuwen later, herleven die klanken in AGORA: virtuoze musici van het Apollo Ensemble brengen het hof van Pruisen tot leven met verfijning, passie en precisie.
En dan verschijnt een explosie van woorden, grappen en halsstarrige verbeelding. Yentl en de Boer stormen het podium op, de nekken gerekt, de hoofden vol vragen. Ze dromen, ze zingen, ze struikelen over hun eigen fantasie en staan weer op met een lied. Hun muzikanten toveren melodieën die even absurd als ontroerend zijn. Want in een tijd vol chaos is dromen misschien wel het meest revolutionaire wat je kunt doen. Dus rek je halzen, kijk over de schutting en lach tot de horizon beweegt.
Henry van Loon denkt er het zijn van. Wat volgt is geen lofzang op een Hollywoodster, maar een dolkomische duik in de absurditeit van het bestaan. Hij filosofeert, spartelt en knipoogt naar de Matrix waarin we allemaal vastzitten. Wil je eruit? Dan is er maar een oplossing: neem die blauwe pil — en lach. Of blijf thuis op de bank en neem de rode pil: scrollend, zuchtend en verveeld.
Hoofdstuk 5
De volgende dag waait er een zucht van nostalgie door Lelystad. Gitaren worden gestemd en met de eerste akkoorden van Hotel California opent een nieuw concert. The Dutch Eagles spelen alsof de jaren nooit voorbijgingen — elke noot een echo van vrijheid, elke melodie een stukje thuis. Ze nemen je mee naar een tijd van open ramen, vinylplaten en eindeloze zomers.
Na afloop komt Marlon Kicken een kijkje nemen. Met ogen die alles gezien hebben en een glimlach die weigert te verdwijnen. Hij vertelt, zingt, grapt en leeft. Na het overleven van Covid hij maar één missie: mensen laten lachen, harder dan ooit.
En dan is het tijd voor de meest romantische kerstkomedie van 2025: Christmas in the Air. Drie vrouwen en drie totaal verschillende levens. De klokken luiden, de sneeuw dwarrelt, de liefde kruipt uit haar winterslaap. Terwijl The Christmas Carols hun oude ruzie proberen te helen, ontdekken ze dat familie en vriendschap sterker zijn dan roem.
Naast het theater, in een glimmende kliniek vol opgepompte lippen en overijverige scalpelkunst, heerst complete chaos. De charmante, maar o zo domme Harrie Vermeulen belandt weer eens in een storm van misverstanden. Zijn tweelingbroer Hector, de gladde chirurg, heeft wel een handje van gedoe. Voordat iemand ‘botox’ kan zeggen, vliegen de identiteiten, borstimplantaten en ego’s door de lucht in Dubbel Op!
